22. Couple Goals.

 Kochani, zanim zaczniecie czytać mam coś dla Was. Po pierwsze 17 lutego minął rok odkąd założyłam bloga. Woow, woow, woow, możemy otwierać szampana. :D
Po drugie poniżej przedstawiam Wam prolog mojego nowego opowiadania, nie jest od dopracowany i napisałam go w kilka minut i bardziej jest to zarys czy coś, ale nieważne. proszę napiszcie w komentarzach czy bylibyście chętni, abym zaczęła je publikować. Miłego czytania :) <33

Głód - stan organizmu żywego, w którym występuje brak pokarmu lub poszczególnych składników pokarmowych. Głód wywołuje zachowanie popędowe ukierunkowane na pobieranie pokarmu.

Justin po raz kolejny strącił z półki szklany wazon, próbując zając swoje myśli czymś innym. Czymś co pozwoli zapomnieć mu o głodzie, który doskwierał mu od kilku dni. Jednak głód odczuwany przez szatyna, był inny od uczucia głodu jakie jest nam powszechnie znane i nie dało się go tak łatwo zaspokoić. Jego apetyt nie był spowodowany brakiem jedzenia, wody, bądź narkotyków. Głód Justina był spowodowany brakiem krwi; rzeczy której potrzebował najbardziej i której zarazem nie mógł mieć. Skosztowanie krwi wiązało się ze złamaniem jednej z trzech najważniejszych zasad. A on nie mógł postąpić wbrew ani jednej zasadzie kodeksu Pięciu Krwi. Bynajmniej nie teraz, gdy był na okresie próbnym. Jednak głód zamiast ustępować, nasilał się z każdą chwilą. Chłopak mógł dosłownie poczuć jak z każdą mijającą minutą jego żołądek kurczy się. A on nie mógł nic na to poradzić. "Nie mógł czy nie chciał?" zadał sobie to pytanie, gdy głód był już nie do zniesienia.
-Pieprzyć kodeks. - warknął szatyn, chwytając kurtkę i opuszczając mieszkanie.
Był rządny krwi i nie zamierzał zaprzestać łowów dopóki jej nie dostanie. 

*KONIEC PROLOGU*

-Dlaczego jesteś taki uparty?-  wzięłam kolejny kęs makaronu ze szpinakiem i serem, patrząc wyczekująco na szatyna.

-Bo tak. - odpowiedział Justin, popijając swoje wino. - To jest głupie.

-Sam jesteś głupi. - wystawiłam mu język, posyłając przy tym wredne spojrzenie. - To jest słodkie.

-Nie rozumiem co jest słodkiego w lataniu z kamerą i filmowaniu każdego momentu z twojego życia.

-Kto powiedział, że będziesz musiał non stop chodzić z kamerą?

-Ty, gdy oświadczyłaś, że chcesz nagrać cute couple filmik.

-Nigdy nawet nie widziałeś takiego filmiku, więc skąd możesz wiedzieć co w nim jest? - spytałam, krzyżując ramiona na piersiach i odchylając się na krześle.

-Widziałem. W swoich koszmarach.

-Dramatyzujesz. - prychnęłam, biorąc łyka swojego wina. Justina nie da się znieść na trzeźwo.

-Tak samo jak ty. - parsknął chłopak. - Zachowujesz się jakby nie nagranie tego filmiku było grzechem.

-Bo przez ciebie ominą mnie wszystkie najlepsze rzeczy jakie są w związkach! - powiedziałam odrobinę za głośno, przez co dziewczyny siedzące przy stoliku obok posłały zaciekawione spojrzenia w naszym kierunku.

-Jesteśmy parą niecałe 2 godziny, a już mam ochotę Cię rzucić. - bełkotał pod nosem szatyn, myśląc, że go nie słyszę. Pudło, Bieber.

-Droga wolna. Znajdę sobie chłopaka, który będzie chciał ze mną nagrywać cute couple filmiki. - zrobiłam obrażoną minę, jednak wcale nie przyniosła ona oczekiwanego przeze mnie efektu. Zamiast tego Justin wybuchnął gromkim i niepohamowanym śmiech. Albo to ja jestem obiektem jego śmiechu, a konkretniej moja naburmuszona mina albo zaistniała sytuacja pomiędzy nami.

Posłałam brązowookiemu zdezorientowane spojrzenie, tak samo jak ludzie dookoła nas, jednak szatyn zignorował nas i śmiał sie jeszcze głośniej.

- Justin! - powiedziałam przez zaciśnięte zęby, kopiąc go w nogę pod stołem, lecz on nadal nie zwracał na mnie uwagi!

Po kilku chwilach brązowooki uspokoił się, jednak irytujący uśmieszek wciąż gościł na jego twarzy. – Co się tak śmieszy, hmm? – spytałam, jednak nie doczekałam się odpowiedzi.

Justin całą swoją uwagę skupił na przechodzącym obok nas kelnerze, którego poprosił o kartkę i długopis. Co on znowu kombinuje?

Gdy szatyn otrzymał potrzebne mu przedmioty, uśmiechnął się do mnie słodko i zamaszyście zaczął pisać po kartce, zasłaniając ją ręką tak, że nie byłam w stanie nic zobaczyć.

-Pierwszy punkt, już możemy odhaczyć. - stwierdził Justin, podając mi do ręki kartkę.

                                                                 Couple Goals

Mieć pierwszą kłótnie

Zrobić słodkie selfie

Nagrać cute coupe filmik

Umyć i wyprostować Jessice włosy

Zagrać razem w fife

 Nieprzyzwoicie całować się na imprezie

Wymknąć się w nocy na potajemną randkę

Spędzić razem urodziny

Pojechać razem na ferie w góry

Pójść razem na bal ukończenia szkoły

 Spędzić razem święta i sylwestra

Wygrać dla Jessi maskotkę w wesołym miasteczku 

-Nadal uważasz, że jesteś seksowny, a nie słodki? – spytałam, nie mogąc pozbyć się uśmiechu ze swojej twarzy.

-Tak. I nawet nie próbuj tego zmieniać i wmawiać mi, że jest inaczej. – powiedział pewnie Justin, poczym dodał. – Zapomniałem dopisać, że mamy wyryć swoje imiona w serduszku na drzewie.

Wyrwał mi kartkę z rąk i ponownie zaczął na niej pisać. – Prawdopodobnie jest to najromantyczniejszy sposób, aby uświadomić mnie o tym, że posiadasz nóż. – zachichotałam, wycierając resztki jedzenia w serwetkę.

-Zazdroszczę serwetce, w którą właśnie wytarłaś usta. – stwierdzenia szatyna zaskoczyło i rozśmieszyło mnie jednocześnie, co spowodowało, że zakrztusiłam się własną śliną.

-Bieber, ciesz się, że już jestem Twoją dziewczyną, bo z takimi tekstami nie dotarłbyś nawet do strefy przyjaźni.

-Chcesz mnie sprawdzić? Cztery teksty i już jesteś moja.

-Zakład stoi, kochanie. – uśmiechnęłam się, opierając brodę na dłoni. – Zaskocz mnie.

-Gdybyś była kanapką w Mc’u nazywałabyś się McBeauty.

-Stać Cię na więcej, skarbie.

-Dzisiejszej nocy nasze ciała połączą się w tańcu godowym niczym miśki haribo w ciasnej paczce. – wyszeptał chłopak seksownym głosem, puszczając mi perskie oczko.

-Widzę, że erotyczny Bieber wkracza do akcji. Jednak to wciąż za mało, by mnie poderwać.

-Okey, chcesz być moim Voldemortem?

-Boje się spytać, ale – co, czemu nim?

-Bo jest on osobą, która ujarzmia olbrzymie węże.

-Szału nie ma, dupy nie urywa, staniki nie latają. – udałam ziewnięcie, patrząc prowokująco na swojego towarzysza. – Ostatnia szansa Bieber, nie zmarnuj jej.

-Szykuj się na zrzut bomby, petardy wśród podrywów, strzały Amora, która uderzy w Ciebie i-

-Do rzeczy. – próbowałam nie wybuchnąć śmiechem, widząc jak się przejmuje.

-Dzwonili do mnie z nieba. Mówili, że im anioł uciekł, ale ty się nie martw. Nie powiem im gdzie jesteś.

-No no, nieźle Bieber. Ale prędzej spodziewałabym się telefonu od policji z Nowego Jorku, niż z nieba. Jestem poszukiwana w 60 stanach za liczne zabójstwa i kradzieże.

-Nawet nie ma tyle stanów. – prychnął szatyn, krzyżując ramiona na klatce piersiowej.

-Widzisz jaką jestem szychą w mafii. – odchyliłam się na krześle, udając, że strzepuje niewidzialny kurz z barek.

-Normalnie strach się bać. – Justin udał przerażenie, następnie razem ze mną wybuchając śmiechem.

Uwielbiam przebywanie w towarzystwie osób, które mnie rozśmieszają.

-Zbieramy się już? – spytał Justin, na co przytaknęłam.

Po zapłaceniu rachunku, opuściliśmy restaurację trzymając się za ręce i wesoło nimi wymachując oraz śmiejąc się w niebogłosy z sucharów opowiadanych przez Justina.

-Jak nazywa się człowiek kochający las? – spytał Justin, a gdy pokręciłam głową na znak, że nie znam odpowiedzi, kontynuował. – Lovelas. Kapujesz? Love-las.

Parsknęłam śmiechem, w myślach zastanawiając się jak dużo wina musiałam wypić, że śmieszy mnie takie coś? Bez obrazy dla Justina i jego poczucia humoru, ale cóż…kariery w kabarecie to on nie zrobi.

-Skąd ty bierzesz te teksty? – zaśmiałam się, patrząc na szatyna.

-Od Chaza. – wzruszył ramionami. – Te na podryw też były jego.

Słysząc to wybuchłam gromkim i niepohamowanym śmiechem. – Próbowałeś mnie poderwać tekstami chłopaka, dla którego trzymanie się za ręce to trzecia baza? – wysapałam, nie mogąc złapać oddechu.

-Dobra, ekspertem w tych sprawach to on nie jest, ale-

-Ekspertem? – przerwałam mu. – Nazwanie go początkującym to za dużo. Kocham Chaza za jego poczucie humoru, ale wątpię że to wystarczy, aby usidlić mnie lub jakąkolwiek dziewczynę.

-Kochasz Chaza?

-Serio Justin, serio? – westchnęłam. – Z wszystkiego co powiedziałam, zapętałeś tylko to? Mój mały zazdrośnik. – zaśmiałam się, całując go w policzek.

-Nie jestem zazdrosny.

-A Chaz jest ekspertem podrywu. Widzisz jakieś podobieństwo w tych dwóch stwierdzeniach, skarbie?

-Nieopodal nas znajduje się ocean. Widzisz jakieś możliwości?

-Taką, że wskoczysz do wody, złowisz dla nas raki i ugotujesz je na obiad?

-Nie, jeśli nie przestaniesz kwestionować tego, że jestem zazdrosny to Cie tam wrzucę. – uśmiechnął się słodko, składając szybkiego całusa na moich ustach.

~~*~~

-Justin, do cholery przestań! – krzyknęłam zdenerwowana, gdy próbowałam zasnąć, jednak nadpobudliwy Bieber, który wypił trzy energetyki na plaży skutecznie mi to uniemożliwiał.

-Ale Jessi…- jęknął przeciągle, wciąż całując mnie po szyi i ramionach.

-Trzeba było myśleć i nie pić tyle kofeiny. – fuknęłam, obracając się plecami do niego i próbując ponownie zasnąć. Na próżno.

-Kochanie. –wyszeptał mi do ucha szatyn. – Chodźmy spać na tarasie.

-Powaliło cię? – spojrzałam na niego jakby był chory umysłowo, co poniekąd było prawdą. Kto o zdrowych zmysłach chce spać na deskach, podczas gdy ma wygodne łóżko? No właśnie, tylko Justin. – Chcesz to idź, ja tu zostaje.

Szatyn westchnął zrezygnowany i wraz z dużym zapasem koców i poduszek udał się na balkon, gdzie prawdopodobnie zaczął uwijać sobie legowisko. 

-Co ty robisz? – spytałam z zamkniętymi oczami, gdy poczułam jak Justin podnosi mnie z łóżka i gdzieś niesie.

-Nie chciał Mahomet iść do góry, więc góra przyszła do Mahometa. – zaśmiał się Justin, układając moje ciało na grubej warstwie koców.

Na szczęście był to jeden z tych piekielnie upalnych i dusznych wieczorów, więc na balkonie było bardziej przyjemnie niż w sypialni.

-Nigdy nie odpuszczasz, prawda? – wtuliłam się w klatkę piersiową chłopaka, przenosząc na niego spojrzenia.

-Bingo, mała. – zaśmiał się, całując mnie we włosy. – Nie mogę się doczekać powrotu do szkoły. – westchnął szatyn, a ja musiałam się przez chwilę zastanowić czy czasem nie śnie na jawie.

-Ty? – spytałam z niedowierzeniem, na co Justin skinął głową. – Wybacz, ale nigdy nie spodziewałam się usłyszeć tych słów z Twoich słów. Może oświecisz mnie co cię tak ciągnie do tej szkoły, hmm? Mam konkurencje w postaci jakieś seksownej nauczycielki albo uczennicy?

-Spokojnie, powodem, dla którego chcę wrócić do szkoły jest pokazanie wszystkim, że taka wspaniała osoba jak ty jest moją dziewczyną. – rozpromienił się Justin, a ja mogłam poczuć jak cały dobry humor ze mnie ulatuje.

-Ugh, co do tego…to…- zmieszałam się, próbując uniknąć zaciekawionego i zmartwionego spojrzenia brązowookiego.

-Co masz na myśli? Wstydzisz się mnie?

-Co? Nie! Oczywiście, że nie. Ja po prostu…chce przyjść do tej szkoły znana jako Jessica Hamilton, a nie nowa dziewczyna Biebera. Bez obrazy, ale nie chcę żeby ludzie od razu mnie szufladkowali do tych „łatwych” albo by mnie nie lubili przez to, że się z Tobą spotykam.

-Dlaczego mówisz „bez obrazy” a następnie mówisz i tak coś co mnie obraża? – prychnął Justin, strącając moją rękę ze swojego brzucha i podnosząc się do pozycji siedzącej.

-Kochanie. – powiedziałam skruszona, siadając za jego plecami i obejmując go rękami w pasie, składając przy tym drobne pocałunki na jego wytatuowanych łopatkach. – Nie chcę Cię okłamywać, sam wiesz jak jesteś postrzegany. Jesteś kobieciarzem i nie ganie Cię za to, bo z takim wyglądem też bym miała dziewczyn na pęczki. – uśmiechnęłam się do siebie, słysząc jak Justin zachichotał pod nosem. – Ale nie chcę by wszyscy od razu myśleli, że jestem Twoją kolejną koleżanką od seksu.

-Nie jesteś moją koleżanką od seksu, jesteś moją dziewczyną, którą kocham i chce to wszystkim pokazać. – szatyn zmienił naszą pozycję, tak, że teraz to ja siedziałam pomiędzy jego nogami i kontynuował. – Spałem tylko z trzema dziewczynami i-

-Chyba zapomniałeś o jednym zerze z tyłu. Justin nie musisz mnie okłamywać, bojąc się jak zareaguje. Dobrze wiem o tym, że nie jesteś osobą aseksualną, a to co było kiedyś to przeszłość i nie mam prawa być o Ciebie zazdrosna.

-Ale ja nie kłamie. Racja, miałem dużo „dziewczyn”, jeśli tak to można nazwać, bo nigdy nie byliśmy w związku, ale kończyło się tylko na pocałunku, bądź jakiś innych pieszczotach. Oprócz Seleny uprawiałem seks tylko  dwoma dziewczynami, bo wydawało mi się, że nasz związek jest na poważnie.

-Okey, chyba coraz bardziej zaczynam wierzyć w powiedzenie, że pozory mylą. – zażartowałam, próbując rozluźnić sytuację. Oficjalnie jestem największą idiotką i najgorszą dziewczyną. Takie 2 w 1. –Ale i tak nie zmienia to mojego postanowienia. Chcę żeby ludzie najpierw mnie poznali, a tak po tygodniu bądź dwóch możemy zostać najgorętszą parą w szkole.

-Ambitne plany, pani Hamilton. Naszą kampanie na króla i królową balu również pani zaplanowała?

-Oh, zamknij się. – zaśmiałam się, uderzając go z piąstki w ramie. – A teraz daj mi spać, mam już dość.

-Ja też jestem wykończony. – ziewnął Justin, układając się ze mną na naszym legowisku.

-Przypomnij mi następnym razem, gdy nie będziesz chciał iść spać, aby przeprowadzić z Tobą kolejną poważną rozmowę.

-Zamiast tego równie dobrze możemy porobić różne inne rzeczy, takie jak-

-Dobranoc Bieber. – powiedziałam donośnie, przerywając mu.

-Dobranoc Hamilton. – zachichotał szatyn, mocniej mnie do siebie przytulając. 

Tak, tak, wiem. Dla mnie też on jest dosyć krótki i nie powala, ale cóż...lepszy rydz niż nic, cokolwiek to znaczy :)

Nie chce mi się pisać dłuższej notki, bo myśl, że to mój ostatni dzień ferii skutecznie mnie pozbywa wszelkiego entuzjazmu. 

!Czytasz = Komentujesz!

Chyba odrobinę zbyt dosłownie wzieliście do siebie to, że już nie ma limitów komentarzy. NIE JEST TO RÓWNOZNACZNE Z TYM, ŻE W OGÓLE NIE MACIE KOMENTOWAĆ. 69 obserwujących, 60 informowanych, komentarzy 33. Kpiny chyba jakieś. 

Albo jest to spowodowane moim okresem albo naprawdę ta kwestia zaczyna mnie wkurzać. XD

I przy okazji chciałabym ogromnie, gorąco, serdecznie i jak tylko się jeszcze da chciałabym podziękować wspaniałym: 

Juli Laskowskiej, Natali Łabojewskiej, Confid3nt,

Słoneczka wy moje dzięki Was z pewnością przybyło mi zmarszczek, bo nie mogłam się pozbyć uśmiechu czytając Wasze komentarze. Każdy z nich motywował mnie i po przeczytaniu każdego z kolei dopisywałam fragment rozdziału i takim sposobem oto on powstał! :)

Dziękuję również innym, którzy skomentowali. Komentarze może i były krótsze, ale z pewnością nie mniej motywujące. :D

Uwielbiam Was ❤️

Żeby nie było tych co nie skomentowali również uwielbiam, bo dzięki Wam statystyki rosną. 

Nie mogę w to uwierzyć, że blog ma już 158K wyświetleń. Nie myślałam, że kiedykolwiek dotrę do 100K, a tu z pewnością przed rozpoczęciem drugiej częsci tego opowiadania uda nam się dotrzeć do 200K. Wierzę w Was moje słoneczka :)

Miało być krótko, a znowu się rozpisałam, hahhaha.

Much love i do następnego, Paulla :) <33